Zijn jullie ook zo moe?

Ik ben de laatste tijd ontzettend moe. Ik word moe van de chronische regen die ons land overspoelt, het continue geblèr over het coronavirus, boeren die belachelijke dingen ‘heel normaal’ vinden, top-40-muziek en nog veel meer. Prima om zo nu en dan moe te zijn hoor, maar met gemiddeld 7,5 uur slaap zou het geen voortdurend issue moeten zijn.

Ik las de laatste maanden al veel over dat je brein anders werkt tijdens een crisis als deze. We raken sneller uitgeput van dingen die ons eerder minder boeiden of waarvan we energie kregen. In een column van een van m’n lievelings – Japke-d. Bouma – vertelde hoogleraar neuropsychologie Erik Scherder dat het menselijk brein de laatste tijd emotioneel gezien veel te verwerken heeft en dat dat gepaard gaat met de nodige uitputting. Pandemietje, crisisje, jeweetwelletje.

Onbewuste stress

Het verwerken van al dit negatieve en uitzichtloze nieuws resulteert in een soort onbewuste stress. Hierdoor gebruiken je hersenen meer gebieden, wat jouw lichaam uitput omdat ’t veel energie vreet om al die gebieden te gebruiken.

Misschien merk je zelf ook wel dat je maar blijft nadenken over een aantal actuele zaken:

je baanzekerheid;
Fred van Leers privéleven;
de economie in het algemeen;
dat Amerika een derdewereldland aan het worden is;
de gezondheid van opa’s, moeders of andere familieleden;
dat je eigenlijk leip wordt van je kinderen;
dat fulltime thuiswerken echt kut is;
dat je amper nog familieleden of vrienden ziet;
dat de hele situatie volledig uitzichtloos is.

En dan nog de media

Naast dat je deze punten wellicht zelf ervaart, is het nieuws dat je heden ten dage leest ook niet erg opbeurend. Corona, ziekenhuisopnames, Trump is genezen van corona, protesterende boeren, corona, Jeff Bezos verdient 500 miljard in een kwartier. Allemaal dingen die je niet opvrolijken.

Nu beginnen de kranten ook nog te koppen met ‘Hoge eenzaamheid onder thuiswerkers’, ’Thuiswerkers worden digitale lopendebandmedewerkers’ of ‘Meer dan de helft van de jongeren is angstig of gestresst’. Ook niet per se nieuws waarvan je denkt: dit geeft de burger moed.

Een kanttekening: kutnieuws is er altijd, maar eerder meed of vergat je het omdat je op een bar kon baden in jenever, in een dixie aan je huissleutel kon ruiken of drie dagen helemaal uit je pan kon gaan op een festival of in de club. Kan allemaal niet meer. Begrijpelijk, maar wel hartstikke kut.

We hebben geen uitlaatklep meer. En omdat we niet weten hoelang dat (nog) duurt, worden we onzeker. Bij mij resulteert dat in een aanhoudende moeheid, soms ook tijdens de dingen die me eerder zoveel energie gaven; schrijven, muziek maken, etc.

Positief bekeken; moeheid is beter dan een drank-, drugs- of watdanook-verslaving. Lijkt me.

Wat kunnen we doen tegen die moeheid?

Om te zorgen dat de moeheid, futloosheid of hoe je het ook wilt noemen niet de orde van de dag wordt, dacht ik na over een aantal dingen die je kunt doen om de energie er wat in te houden.

Een aantal dingen ga ik zeker testen, een aantal dingen schreef ik op omdat ik denk dat het voor anderen kan werken. Zorg dat je de winterdip vermijdt en probeer eens een van de volgende dingen aan je dag- of weekroutine toe te voegen:

loop een half uur voordat je start met je thuiswerkdag (en doe alsof je naar je werk gaat);
probeer op een of andere manier toch te sporten, ook al ben je moe, als je terugkomt van het sporten heb je meer energie dan daarvoor;
ga naar het bos, nee, WEES HET BOS;
bel je oma iedere dag en probeer haar uit te leggen wat voor werk je nu precies doet;
zet je telefoon uit na 19.00 uur;
verwijder je werk-apps van je privételefoon;
volg alleen het Nieuws van de Vooruitgang (Subliiiiiiiime);
zet een wijkactie op en zamel flessen in voor kinderen zonder toekomst;
koop planten en beuk je huis er vol mee;
ga samen wandelen op afstand (dus gewoon bellen tijdens het wandelen).

En nog een laatste spelelement

Ik heb wel een leuk idee voor een spel op afstand. Misschien werk ik dat nog wel uit in een apart stuk. In korte lijnen: het is een challenge die je met vrienden, familieleden of kennissen kunt spelen. (Of met vreemden, maar da’s misschien wat gek om voor te stellen.)

Maak een lijst met 100 objecten om te fotograferen geef ieder object een aantal punten. (Een auto is 1 punt, een man die z’n konijn uitlaat is 50 punten, etc.);
Maak een Whatsapp-groep en voeg iedere deelnemer toe;
Spreek de duur van het spel af (2 uur lijkt me schappelijk);
Probeer zoveel mogelijk van de objecten te fotografen en zet de foto in de app (wanneer iemand opdracht X heeft uitgevoerd, mag een ander die niet meer doen);
Tel ieders punten op wanneer het spel is afgelopen en bepaal wie de winnaar is.

Doe dit om geld, wc-papier of om niets; het is misschien een leuke manier om met de hele groep in contact te blijven, buiten te zijn en te bewegen.

Stay strong, we komen er wel.