Waarom 2020 voorbij vloog
Er is momenteel weinig leuks om over te keuvelen, dus val je toch snel terug op vertrouwde onderwerpen. Het coronavirus, bijvoorbeeld. Laatst voerde ik met iemand een gesprek over al het leuks dat in 2020 de revue passeerde. Het gesprek duurde 19 seconden. Ik startte een blog, hij kreeg een vriendin. Maar hoe kan het dat 2020 voorbij vloog? Daarover heb ik een interessante theorie.
Soms heb je een gewoon een kutdag. Op je werk, op school of als je een vriend helpt verhuizen en als beloning een lauw stuk pizza en als klap op de vuurpijl een Tikkie krijgt. Kutdagen lijken altijd langer te duren dan normaal. En dagen vol plezier vliegen voorbij. Met deze denkwijze groeide ik op. En toen klopte 2020 op de deur.
2020 greep mijn geliefde denkwijze hardhandig bij de keel en kneep erin totdat-ie stopte met ademen. Want ondanks dat 2020 mij weinig leuks bracht, vloog het jaar in sneltreinvaart voorbij. Alsof er in 2021 nog meer rampspoed op ons ligt te wachten.
Hoe komt het dat 2020 zo snel ging?
De reden dat 2020 zo snel voorbij ging, zit hem in de herkenningspunten. Of eigenlijk het gebrek daaraan. We maakten gaandeweg het jaar geen nieuwe herinneringen, dus hebben we niets om aan terug te denken. Wedden dat jij dat ook hebt?
Heb jij het idee dat je de lente meemaakte? Ik niet. En heb jij het idee dat de zomer drie maanden duurde? Ik niet.
Normaal gesproken beuk je een jaar vol met leuke activiteiten. Dingen waarover je kan praten en met plezier aan terugdenkt. Die mis je nu.
In mei had je het leuk tijdens het Weekend van de Rollende Keukens. In juni genoot je van Fleetwood Mac op Pinkpop. In juli ging je drie dagen helemaal uit je plaat op Wildeburg. En in augustus sloot je het festivalseizoen af op Lowlands. Had je in september niet een leip optreden van Khruangbin in Paradiso?
Nu heb je geen enkel herkenningspunt en is het plots december. ‘Huh, december? Maar ik heb helemaal geen lente, zomer en herfst meegemaakt..’ Klopt, dat komt omdat je vrijwel geen enkele herinnering hebt aan de lente, zomer of herfst, waardoor je niet merkt hoe snel de tijd eigenlijk gaat.
En ja, die ene avond in 2020 dat je met twee vrienden en twintig vreemdelingen in een café tam zat te doen, die onthoud je niet per se. Dat had in mei kunnen zijn, maar ook in juli. Weet jij veel. Nee, je mist de herinnering die je terugbrengt naar een bepaald seizoen.
De grote gebeurtenissen bleven in 2020 uit, waardoor je geen herinneringen kón maken. Nu heb je in december niets waarvan je denkt: ah, dat was toen. #takemeback. De herinneringen zijn er gewoonweg niet. En dat betekent dat het jaar sneller voorbij ging dan Speedy Gonzales aan de pep.
Doe daarom vanaf 2021 alleen maar leuke dingen, dan duurt je leven een stuk langer.
I.
